Czy rzepak jest dobrze przygotowany do zimy?

Sezon 2018/19 nie był dobry dla producentów rzepaku.

Plony w tym sezonie nie były satysfakcjonujące. To efekt suszy. Jesienią ubiegłego roku rolnicy mieli problem z obsadą i z uzyskaniem wyrównanych wschodów. Wielu z nich nie chciało siać nasion w przesuszoną glebę. Czekali na deszcz. Warunki pogodowe nie poprawiły się jednak. Ponadto odnotowano też wyższą niż zazwyczaj presję ze strony mszyc oraz śmietki kapuścianej.

Bieżący rok jest łaskawszy dla plantatorów.

W tym roku panowały korzystniejsze warunki. Plantatorzy, którzy nie opóźniali siewów i zastosowali odpowiednią ochronę, nie mieli problemów z wyrównanymi wschodami i osiągnięciem optymalnej obsady roślin. Uprawy zostały też odpowiednio dokarmione. Na niektórych plantacjach należało przeprowadzić zabiegi regulacji łanu rzepaku, tak aby nie dopuścić do nadmiernego wybujania roślin przed zimą. Rolnicy tej jesieni mieli też znacznie mniejsze problemy ze zwalczaniem szkodników. Co prawda, na niektórych plantacjach pojawiła się śmietka kapuściana, gnatarz, mszyce i pchełki, jednak ich presja nie była tak silna, jak w ubiegłym roku. Ponadto chłodne noce nie sprzyjały rozwojowi szkodników.

Jak zapobiec zgniliźnie kapustnych?

Na niektórych polach pojawiła się kiła kapusty. Odnotowano też infekcję suchą zgnilizną kapustnych. Zapobieganie suchej zgniliźnie kapustnych polega przede wszystkim na unikaniu stosowania uproszczeń w technologii uprawy, zwalczaniu szkodników, starannym niszczeniu resztek pożniwnych oraz zaprawianiu nasion. Ważna jest również odpowiednia kompleksowa ochrona fungicydowa rzepaku, czyli właściwy dobór środków oraz terminu ich stosowania. Można również zdecydować się na uprawę odmian odpornych na tę groźną chorobę, wśród których na szczególną uwagę zasługują nieliczne odmiany posiadające „podwójną” odporność na suchą zgniliznę kapustnych (warunkowaną genami RLM-7 i -3). Jedną z nich jest DK Extime. Jest to średniowczesny mieszaniec o bardzo wysokim i stabilnym poziomie plonowania w różnych warunkach uprawowych. Posiada on silny wigor roślin oraz znakomitą zimotrwałość. Ponadto wyróżnia się wysoką tolerancją na wyleganie oraz podwyższoną odpornością na pękanie łuszczyn i osypywanie się nasion.

Większość plantacji rzepaku ozimego jest dobrze przygotowanych do spoczynku.

W większości przypadków plantacje są prawidłowo odżywione, dlatego dobrze są przygotowane na zbliżającą się zimę. Rośliny cechują się rozetą złożoną z 10-12 liści oraz szyjką korzeniową o średnicy około 1 cm. Pędy wraz ze stożkami wzrostu nie są nadmiernie wyniesione nad powierzchnię gleby. Powolny spadek temperatury sprzyja optymalnemu hartowaniu się roślin przed zimą. Jak rzepak ozimy przetrwa okres zimowego spoczynku, dowiemy się po wznowieniu wiosennej wegetacji.

Anna Rogowska