Gołębie pocztowe – fascynujące ptaki o niezwykłych zdolnościach

Ptaki od zawsze fascynowały ludzi nie tylko swoją urodą, ale również wyjątkowymi umiejętnościami. Szczególną rolę w historii świata odegrały gołębie pocztowe, które przez lata były niezastąpionymi posłannikami i doręczycielami wiadomości. Choć dziś nie pełnią już funkcji listonoszy, ich niezwykłe zdolności wciąż są wysoko cenione. Sprawdź, jak zaczęła się historia tych ptaków i dlaczego ciągle znajdują nowych miłośników.

Historia hodowli gołębi pocztowych.

Gołębie pocztowe to fascynujące ptaki o niezwykłych zdolnościach. Gołąb pocztowy to potomek gołębia skalnego – gatunku, od którego wywodzą się wszystkie udomowione gołębie. Grupa gołębi pocztowych została wyodrębniona ze względu na szczególne predyspozycje do przenoszenia wiadomości na dalekie odległości.

Początki hodowli gołębi pocztowych sięgają już czasów starożytnych. Ptaki te wykorzystywali starożytni Grecy, Persowie, Rzymianie i Egipcjanie. Gołębie pocztowe przenosiły m.in. informacje o zwycięzcach igrzysk olimpijskich. Służyły także maklerom giełdowym. Wykorzystanie gołębi pocztowych jako posłanników zyskało na znaczeniu w okresie I wojny światowej.

Wraz z rozwojem innych form komunikacji rola gołębi pocztowych zaczęła się zmniejszać. Mimo to ich hodowla wciąż cieszy się dużą popularnością. Obecnie gołębie pocztowe hodowane są głównie w celach sportowych. Ptaki rywalizują ze sobą w szybkości lotu podczas zawodów sportowych. Niektóre z nich pełnią jednocześnie funkcję ptaków ozdobnych – prezentowanych na wystawach. W Polsce hodowców tych ptaków zrzesza Polski Związek Hodowców Gołębi Pocztowych.

Gołębie pocztowe – najważniejsze informacje

Gołębie pocztowe to ptaki wyróżniające się szybkością, doskonałą orientacją w terenie, inteligencją i wytrzymałością fizyczną. Poszczególne rasy różnią się kolorami i wzorami upierzenia. Gołębie pocztowe zaliczane są do grupy ziarnojadów – żywią się różnymi gatunkami nasion. Przy dobrej opiece żyją ok. 10-12 lat.

Jak gołębie pocztowe znajdują drogę do domu?

Zdolność gołębi pocztowych do powracania do gołębnika z odległości nawet 2000 km od lat budzi zainteresowanie naukowców i pasjonatów. Naturalna skłonność do powrotu tych ptaków bazuje na ich silnym przywiązaniu do gołębnika.

Do dziś nie jest jednak do końca wiadome, w jaki sposób gołębie odnajdują drogę do domu. Według jednej z najbardziej znanych teorii ptaki wykorzystują do tego kompas słoneczny, czyli pozycję słońca na horyzoncie. Kolejną pomocą w nawigacji ma być pole magnetyczne ziemi, które gołębie potrafią wykrywać. W powrocie do gołębnika prawdopodobnie mogą pomagać gołębiom również mapy zapachowe, które ptaki tworzą na podstawie zapachów wykrywanych podczas wylotu.

Przeczytaj także artykuł: Papugi